Gizmo'nun Hamilelik Günlüğü 26. 27. ve 28. Haftalar

Merhabalar ...
Yine uzun zamandır yazamadığımı düşünmeyin bendeki unutkanlık ve dalgınlıklar feci derecede devam ediyor. En son yazdığım yazımda Cumartesi günü glikoz testimiz var demiştim. Doktor randevumuz olduğu günün gecesi heyecandan uyuyamıyorum, doktora girince de alık oluyorum :) Bebekimizi görünce çok heyecanlanıyorum, kalbim boğazımda atıyor sanki ve ellerim bumbuz oluyor. Anne-bebek buluşması işte :)

İlk olarak doktor randevusundan bahsetmek gerekirse, glikoz testinden önce ultrasona girdik, bizim minik nokta kocaman olmuş ki artık :) Kendisi  1 kilo 50 gram ve 28 Haftalık... Evet 28 hafta... Ben 26. Haftamda olduğumu sanarken doktorumuz 28. Haftadasın deyince şaşırdım tabiki. Ama dedim saf saf ben 26. haftamda olduğumu sanıyorduuumm :s Böylelikle 3. Trimester'a hızlı bir giriş yapmış oldum farkında olmayarak :)

Bebekimizin 28. haftamızda sağlığı ve kilosu yerinde, dayısı da ilk defa yanımızdaydı bizimle, doktorumuz dayıya özel ayrı bir fotoğraf çıkardı :) Bu gördüğümüzde bi değişik geldi bizim zıpırtık bana, hatta doktora da dedim -bi çirkin olmuş sanki bu çocuk- diye, -Brad Pitt mi bekliyorsun Gizem'cim- dedi :)  E evet canım olabilir, eli yüzü düzgün insanlarız bizde ne de olsa ;) Zıpzıp karnımda düşünme pozisyonundaydı bu sırada, eli yüzünün yarısında yine aynı babası gibi yatıyor. Doktora azcık şikayet ettim onu, çünkü o kadar fazla hareket ediyor ki, acaba rahatsız mı orda diye düşünüyordum. Karate Kid olması sebebiyle gerçekten uykuya dalmakta güçlük çekiyorum, uyurken de uyandırıyor birde ;)  Reflü ve mide yanması belası daha da şiddetli olarak geri dönmüştü zaten onun içinde doktor Gaviscon Likit verdi. Artık mandalina da yiyemiyorum, anında mide yanmasına dönüşüyor.

Tansiyonum ve kilom ölçüldü. 1 ay da 2 kilo almışım ve 57 kiloyum, gayet dengeli gidiyorum şu ana kadar. Genelde son iki ay kala çok  kilo alırsın diyorlar ama görücez bakalım, bilemiyorum.

Glikoz testine gelirsek, doktorda sıra beklemiş olmamız sebebiyle (önceden söylemediğim için glikoz testine gireceğimi) geç uyanmış olduğuma dua ederek neredeyse öğlen 12 gibi şekerli suyu içmiş oldum. Tadının ne kadar kötü olduğunu, içerken kusanlar olduğunu falan duymuştum ama ben vallahi de bir kaç yudumda çoktan rahat bi şekilde çabucacık içtim. Gittim hemşirenin yanına dedim bi bardak daha var mı bu şekerli sudan :) yok artık canım, hem hızlı içtiniz hemde bir daha olsa içermisiniz yani dedi, eveeettt dedim gayet güzeldi tadı, bunca yıldır burda çalışıyorum ilk defa biri böyle bişey söyledi diyerek gülüştük :) orda içmeye çalışan hamile daha vardı, galiba kusucam diye diye içmeye çalışan, allah allah dedim herhalde bende bir gariplik var, sevgili kocacım evet tabiki de sende gariplik var diyerek, normal dışı bir insan olduğum bir kez daha kanıtlandı :)  Hemen şeker yüklemesinden sonra ve iki saat başı kan alındı benden, açlıktan gebermek üzereyken nihayet hastanede bitti işimiz. Sonuçları da Pazartesi aldım, gayet güzel, alt sınırda bile değilim. Çok mutluyum bu yüzden. Şeker çıkar diye korkuyordum nedense. Böylelikle son önemli testimizde bu hafta yapılmış oldu. Randevularımız üç haftada bir'e düştü. Doktorumuz bizi üç hafta sonra 15 Kasım'da görecek.

Bu arada özel bir hastanenin doğuma hazırlık kursu başladı. 5 hafta her Perşembe sürecek olan kursun ilk haftasına sevgili kocacım yetişemeyeceği için kardeşimle gittik. İlk defa bu kadar çok hamileyle bir aradaydım :) Dr. Serkan Bey "Gebelikte Fizyolojik Değişimler" adlı konu başlığıyla başladı anlatmaya... Gebelikte düşük tansiyon normalmiş mesela bunu bilmiyordum, eğer yüksek çıkarsa (max. 14) tehlikeli olabiliyormuş. Gebeliğin erken dönemlerinden itibaren hareketsiz kalmamamız gerekiyor tabiki. 34. Haftadan itibaren karında geçmeyen şiddetli kaşıntılar varsa doktora haber verilmeliymiş. Kramplardan şikayetçi biri olarak kramplar konusunda yapılacak pek birşey yok dedi doktor, Magnezyum alınabilir ya da masaj uygulanarak azaltılabilir dedi. Krampların normal doğuma olumsuz bir etkisi de yokmuş. Bu arada bol bol sezaryen'in propagandasını yaptı ya da kardeşimle bana öyle geldi!!!  Sezaryen'in avantajlarından çok fazla bahsetti, hatta sıkıldım, bitmeyecek mi acaba bu konu dedim bir ara... Genel olarak diğer konularda güzel geçti. Soru-cevap kısmı çok faydalı oluyor.

Geçtiğimiz haftadaki önemli ayrıntıyı da unutmayalım tabii, oğlumuzla birlikte ilk defa 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı kutladık. Biz nerdeyse üç senedir Bağdat Caddesindeki fener alayına katılma hayalleri kuruyorduk fakat bir türlü olmuyordu. Geçen sene tam ne güzel gidicez artık derken ben birden ateşlendim ve 28 Ekim gecesi hastanede serum yemekle meşguldüm :(

Bu sene hiç hayal kurmadık ve nihayet gidebildik kutlamalara :) inanılmaz kocaman bir kalabalık ve coşku vardı bu yıl ilk defa bu kadar büyük katılım olmuş. Gezi Parkı olaylarından sonraki ilk Cumhuriyet bayramı olması sebebiyle de herkes sokaklara dökülmüştü gerçekten. Tepkiler büyüktü ve herkesin canına tak ettiği belliydi. Hatta caddede olan bazı arkadaşlarımızla haberleştiğimiz halde buluşamadık bile. Bizim zıpzıp'ta kutlamalara karnımdan sessiz tekme sloganları atarak destek verdi ;) Nice Cumhuriyet Bayramlarına artık bundan sonra çocuğumuzla,sevdiklerimizle, özgürlüğümüzle beraber... Cumhuriyet'in 100. Yılında bizim bebek 10 yaşında koca dana olucak :)

Bu arada bebek odamızın hazırlıkları bitmek üzere. Minik noktamızın çok bir eksiği kalmadı gibi birşey. Önümüzdeki haftalarda Eminönü'ne gidip hastane odası, baby shower malzemelerini de almak istiyorum, havalar daha kötüleşmeden, benimde yorgunluğum had safhaya ulaşmamışken. Kıyafet işi tamamen bitti, daha artık kıyafet almayacağız. Zaten kıyafetlerinin, bezlerinin falan düdük gibi dolaba yetmeyeceğini düşünerek üç sepet çekmeceli, gerektiğinde oyuncak dolabı olarakta kullanabilecek olan minik bir şifonyer daha aldık, evimizin herşeyi İKEA'dan :)  Bazı kıyafetlerini bebek detarjanıyla yıkadım ve annemle çılgın, tatlı arkadaşı Müjde ablam gelip ütülediler bile, evde dağ gibi duran gömlek ütülerini bile halletti saolsun:) Müjde ablama burdan da sevgilerimi yolluyorum ;)  kıyafet olayında bu ütülenenler daha başlangıçtı pek tabiki... Daha bir sürü yıkanıp ütülenecekler var, yavaş yavaş onları da yapacağız.

Ben yine çok yazdım ama 2 haftayı kafadan atlamış olduğum için,  malum hesap yanlışlığı :)

Böyleceee bu yazıyla 2. Trimester'ım, hamileliğin balayı dönemi dedikleri dönem son bulmuş doğuma artık daha da yaklamış oluyoruz. Son trimester nasıl geçecek merakla haftalarımı bekliyorum. Bu yazıyı yazarken 29. haftama girdim bile sanırsam galiba :)))

Bizi takip etmeye devam ;)

Sevgiler,
Gizmo ve Karate Kid Oğlan ; )