Gizmo'nun Hamilelik Günlüğü 34. Hafta

Karlı bir haftadan Merhabalar,

Geçtiğimiz hafta doktor kontrolüne gideceğimizi yazmıştım. 5 Aralık Perşembe yani 34+1 de bizim cüceyi görmeye gittik. Babaannesi de bizimle ilk defa ultrasona geldi. Çok şükür gelişimi gayet yerinde 2 kilo 283 gr'lık bir tosuncuk olmuş kendisi. O tatlı suratı bu defa tam bir bebek görüntüsünde, şişko yanaklı, köfte dudaklı ve aynı anneciğine benziyor :) her gören bana benzetti valla.. Bir de yaramazlıklar yaptı bize ki ...Zaten o sırada karnımın içinde taklalar atmakla meşgulken bir de dil çıkarmaz mı :) çok güldük o haline.. Doktor da tam o anı fotoğrafladı, pabuç kadar dili var bizimkinin, dil çıkarmayı bile öğrenmiş içerde :) en sevindiğim olay da minik noktanın artık doğum pozisyonu almış olmasıydı. Bizimkinin kafası aşağıda artık, ki biz demek ki kaç haftadır kafası yerine poposunu sevip, konuşuyormuşuz :))

 Belki anlamam gerekirdi aşağı döndüğünü ama doktor karnının içindeki su fazla olduğu için anlayamamışsındır dedi. Zaten nerden anlıcam anacım, akrobatik cüce içerde öyle bir hareketler yapıyor ki aşağı mı döndü, kafası yanda mı yukarda mı, yok karnımda gözüken sivri sivri çıkıntıları ayağı mı topuğu mu dirseği mi, anlayamıyoruz ki ... Neyse ki kafasıyla poposunun yerini belirledik ona göre seviyoruz bu haftadan itibaren ; ) bir sonraki randevumuz 2 hafta sonra...

Cumartesi günümüzü kuaförlerde geçirdik sayılabilir (hiçte sevmem sabahtan akşama kadar kuaför işlerinin bitmemesini, fenalık geçirmek üzereyken halloldu işim neyse ki), benim kuaför taaa fizanda olduğu için ve tek başıma annemlerin o tarafa gitmeyi gözüm yemediği için kocacımla birlikte annemlerin o tarafa geçtik . -Pek sevgili kocam da kuaförüme saçlarını kestirdi, çokta güzel oldu, pek te güzel oldu- bana gelince saçlarım zaten kısa ama yanlara doğru uzayınca çok bi çirkin hissediyorum kendimi o yüzden azcık daha kısalttırıp düzelttirerek (hamileyken saç kestirilmez bıdıbıdısına da inanmadığım için) ve büdü kaşlarıma da insan eli değmesine izin verdiğim için kendime geldim nihayet. Ama çok canım yandı, son zamanlarda daha hassas oluyor ten herhalde, kaş aldırıp kıpkırmızı hiç olmayan esmer ben ilk defa cayır cayır yandım. Ama artık kendimi daha iyi hissediyorum, Karnı burnumda partime hazırlık vol 1 tamamdır ;)

Uyuyamama ve göz altlarımın rakun gibi olma durumu son hız devam etmekte. Bu Hafta sonu da sabah uyanıp bacağıma çok fena kramp girme olayı yaşadım. Kaskatı kaldı ayağım hemen üzerine basıp düzelmesi için uğraşırken acısı oturdu içime vallahi. Benim çoookk eskiden de bacağıma kramp girerdi, babamda da olurdu hatta hep, babam öyle bir durumda hemen ayağa kalkıp üzerine basmayı dene der, o yüzden kramp ilk defa karşılaştığım şey değil. Sadece daha az acıyla atlatmaya çalışıyorum. Kramplar için muz yiyin diye bir yazı okumuştum, muz yiyorum bol bol. Doktorum Magnezyum hapı vermedi, Magnezyum kullanmıyorum o sebeple. Son sivri göbekli halim de aşağıdadır ayrıca...

 

Doğum fotoğrafçıma da uzun uzuuunnn felsefi düşünmelerim sonucu karar vermiş bulunuyorum. Kendisiyle önce yüzyüze görüşücez bakalım. Çektiği fotoğraflara bayıldığım bi kadın. Bir de şansıma Anadolu yakasına bir kaç gün önce yeni taşınmış. Normal doğumda yetişememe gibi bir olay oluşmaması için güzel bir haber oldu ;)

Veee sonunda pusetimizi de almış bulunduk :) bizim cücenin minik poposu, sırtı rahat etsin önemli olan o. Stokke Scoot arabada karar kıldık, sağlam olsun, sonra kardeş olursa o da kullanabilsin, çok yer kaplamasın, gezdirirken babasına, bana daha yakın konumda dursun istedik, güzel de karar verdiğimizi düşünüyorum.

Şöyle de bir olay yaşadık: salı akşamı bizim cüce bizi korkuttu biraz, doğuruyorum sandık :( Gün içinde iki kere dışarı çıkmıştım aslında, gayet iyiyim normalim, toplamda 45 dakika dışardaydım, yemek falan yaptım mutfak için tekrar çıkmıcaktım belki de orda zorladım, hala yorulmıcam ya da yamulmıcam gibi hissediyorum ya kendimi.  
Pek sevgili kocam işten geldi yemek yedik saat 22:30 gibi çok güçlü bir kasılma hissettim, - zaten ara ara oluyor diye pek önemsemedim baştan- sonra hemen geçmedi kasılma, tam karnımın altında da batmalar olmaya başladı, ne rahat hareket edebiliyorum ne de oturabiliyorum, 23:00 da bir daha kasılma...

  ...haydeee nerden çıktı şimdi bu ki :S oğlum, evladım, çucuuumm daha var, 35. Haftaya yeni girdik, gelme hareketleri yapma lütfen, anlıyoruz sıkıldın sende içerde, bunaldın, daral geldi, zaten tepetaklak duruyorsun ama yılbaşından sonra gel, 2014 model olucaksın dedi ya doktorcumuz da zaten, nooluuuurrr şimdi değiiillll diye diye bizimkini babasıyla ikna etmeye çalışıyoruz dışardan ama nafile belime de ağrı girdi bir yandan, 5473 kere kasılmalarla ilgili yazı okumama rağmen bu şuan olan şeyin tam olarak ne olduğunu anlayamıyorum bir türlü, gerçek doğum sancısına benzemeye başladı gitgide... Doktoru arasak mı, dur biraz Braxton Hicks amcanın dediği adını da verdiği kasılmalarla ilgili şeyler okuyalım bu ne menem bişeydir, ha geçer ha geçer diye saati gece 3 ettik... Ben artık not almaya başlamıştım kasılmaları 20/25 dakikada bir oldu bir kaç sefer, ama düzensizdi tabiki ve giderek artmadı, şiddetlenmedi ağrılar.. Saatte 4 defadan fazla olmadı.. Ne sümüksü bi akıntı, herhangi su gelmesi durumu zaten olmadı.. Ilık duş yapılması gerektiğini okumuştum, ılık duş gerçekten de iyi geldi ama zor duş aldım, ayakta durmayı zorlaştıracak kadar belime ağrı saplanmıştı çünkü, duşun arkasından bir de ılık süt içtim, kocacım da panik yapmadı, geçicek sakin ol diyerek masaj yaptı sırtıma belime.. Biraz daha rahatlama hissettim, doktoru aramamakta da ısrarlıydım, çünkü anlamıştık bunun güçlü bir Braxton Hicks kasılması olduğunu, bir de erken doğum riskim olmadığı için deli gibi korkmamıştım, aslında hissediyorum bizim kıpırdak cücenin 15 Ocak'ı bekleyemeyip biraz daha erken geleceğini ama bu kadar erken de olamazdı pek tabii ..

Sonra biraz uyumalıyız artık diyerek yatağımıza yattık, sol tarafa yatmak iyi gelir diye okuduk soluma yattım, deriiinn deriiinn nefesler alarak kendimi bunun kötü bişey olmadığına sadece rahim egzersizi olduğuna, uyuyup uyandığım da geçeceğine inandırarak ve poziyonumu değiştirmemeye çalışarak kocacımın elini tutup uyuyabilmişim. Çok şükür ki sabah uyandığımda birşey kalmamıştı. Annemi arıcaktım yoksa koş gel bize diye..Kalkıp gezindim hemen ağrı var mı diye, iyiydim ama yorgundum, kendimi bilmeden yormuştum ve çabuk yorulabildiğimi unutuyordum :( iki gündür dinleniyorum şimdi, kar da var dışarıda mis gibi, ev sıcacık, ev işi falan herhangi birşey de yapmıyorum. Bizim cüceyle de bir konuşma yaptık, anlaştık sanıyorum, zamanından önce gelmemelisin, seni yılbaşından sonra herhangi bir günde bekliyoruz dedim.

Rüyamda da bizim cücenin karnımdan dışarı çıktığını görüyorum, önce elleri çıkıyor sonra karnım açılıyor birden, içerdeki minik bebeğimi görüyorum, yan pozisyonda yatıyor, beyaz tenli, kumral saçlı, gözleri kapalı, üzerinde tulum var... Açılan karnımı tutuyorum, neden çıktın daha 35. Haftadayız, konuşmuştuk seninle unuttun mu diyorum, karnımı kapatmaya çalışıyorum, tek başımayım, tanımadığım insanlar var etrafımda, onlardan yardım istiyorum karnımı kapatmak için ama kimse yaklaşmıyor, doktorumu arıyorum, durumu anlatıyorum karnımı kapattım bişey olur mu diyorum, ben bi gelip bakıyım neredesin sen diyor, ağlamaya başlıyorum, uyanmaya çalışıyorum, bebeğime bişey olmasın ne olur çabuk gel doktor diyorum ve sonra uyandım.
Baktım bizim cüce sağlam, hala yerinde duruyor, eli kolu da çıkmamış dışarıya... Ohhh dedim kendi kendime rüyaymış.. Çok gerçekçiydi.. Anlaşılan bir kaç hafta daha böyle rüyalar görmeye devam.. Doğduktan sonra rüya görmeye bile fırsat olmıcak çünkü ...

Mutlu, sağlıklı  ve sancısız haftalar olsun efenim

Bizi takip etmeye devam... az kaldıııı sona yaklaşıyoruz ...

Mahsucuktan bize cööö yapmaya kalkmış minik Cüce ve Gizmo

Gizmo'nun Hamilelik Günlüğü 32. ve 33. Haftalar

Merhabalar,

32. Haftam

Bu hafta sonu bizim kıpırdak cüce'nin on parmağında on marifet olan amcası Buğra bizdeydi. Saolsun buğra amcası Gizmo'nun karnı burnunda partisi adı altındaki partimin ana temasını belirleyerek ona uygun şekerlere çıkartmalar, bannerlar, süsler, isimlikler tasarladı. Benim fikrimi de alarak ne yapmak istediğimize karar vermiş olduk böylelikle, partimiz "arı" temalı sarı-siyah renklerde olucaktı. arkadaşlarımın desteğiyle özellikle- sevgili gözdenin başrol oynadığı - ecnebilerin de -baby shower- dediği partiyi düzenleme işleriyle uğraşmış oldum bu iki hafta, hemde bana bir meşgale oldu iyi de oldu.

Ayrıca Buğra ve pek sevgili kocacım bizim cüce'nin odası için taaaa aylar önce internetten aldığım sticker'ları da yapıştırdılar duvarına, pek bi şahane oldu, havası değişti odanın, hatta dekorasyon dergilerindeki örnek odalar gibi oldu ;) baykuş teması çılgınlığı da sticker'ımızla birlikte ikiye katlandı yalnız daha bitmedi çünkü bir de saat ısmarladık internetten o da baykuşlu :) oysa ki herşey minik bir baykuşlu ayakkabıyla başlamıştı.

33. Hafta sonunda, doktor randevumuza da saatler kala bizim jimnastik meraklısı cüce beni hiç uyutmadı :( bu haftaki haraketlerine zaten kendim de inanamadım, ilk defa bu kadar çok uzun süren ve elini, kolunu, bacağını, sırtını görebileceğimiz hareketler yaptı videoya bile çektim o kadar net ki içeride ordan oraya gezinmeleri. E sıkıştı, sıkıldı bu daracık gözüken karnımda yavrucak ne yapsın ki ... Bir de onu dışardan yapma oğlum azıcık daha az dürt, kasıklara vurma, ayyy kaburgalarım diyen anne ve babasıyla uğraştı durdu. Artık çıkmak istiyor gibi hareketler yapabilir ki, içerdeki suyu artık 1 kilo ağırlığından 800 gr civarlarına da inmiş olabilir -içeridekine bir nebze de olsa yer açmak için- ammaaaa öyle erkenden gelmek yok beyefendi... Şu 15 aralık pazar günü olucak karnı burnumda partimle, yılbaşını bir atlatalım ondan sonra gel, 2014 gibi süper geçmesini umduğumuz yılda, hem seneden kaybetmemiş ol, hem doktorumuza yılbaşı partisinin ortasında "yetiiişşşş doktoooorrr doğuruyoruuumm" nidalarım arasında zehir ettirtme cancağızım. Bir de böyle soğuk kış gününün güzel güneşli bir haftasonu sabahında gelsen ne güzel olur biliyor musun!!...beni  " baban işe gitmiş olsa nasıl gelir uzaklardaki iş yerinden, ne ara gelir, o gelene kadar evde doğurursam birde, anneannen ebelik yapmak zorunda kalabilir mi, hem belki anneannen bile gelmemiş olabilir bize daha zaman var diye!?! " gibi salak saçma beyin fırtınası, soru silsilesi içinde bırakmamış olursun hem beni yavrucum.

Bendeki değişiklikler:

6. aylarda başlamış olan bel ve sırt ağrım şu sıralar iyice tavan yapmış durumda. Oturarak uyuyorum artık -evet oturarak uyumak, yatak başlığına yastıklar koyup uyuklama vaziyetiyle oturur pozisyonda kafanın yaşlılar gibi  bir o yana bir bu yana düşmesiyle birlikte gerçekleşen uykuya dalma hâli- çünkü yatınca bizim cüce acayip hareketler yapıyor, resmen uyumamam için içerde oyunlar oynuyor, taklalar atıyor, açma/germe, aikido, kickbox tarzı şeyler yapıyor, sırf  ben uyumayayım diye mi yapıyor ki,  anneye böyle zulum çektirmece tam da uyumam gereken saatte hiçte olmuyor, hacı yatmaz gibi evin içinde sürekli dolanıyorum. Aslında bu durumun bilimsel açıklaması var, o da şu ki; bebek gelmeden önceki uyuyamama vaziyetleri bebek geldikten sonraki oluşacak uykusuzluğa hazırlıyormuş vücudu.. Tey allam..  E tamam o zaman çekerim bende paşa paşa uykusuzluğumu şimdiden bari doya doya uyuyalım değil mi hey gidi hormonlar heeey.... Kasıklarıma baskı artık yatakta dönerken ya da otururken daha belirgin. Bu haftaya 8-9 kilo almış olduğum için hareketlerimde pek kısıtlanma yok ama mutfakta çok ayakta durunca sırt ağrısından geberiyorum. Zaten 8. Ayıma girmek üzere bir hamile gibi durmuyorum dışardan, herkes hala hayretler içinde bu nasıl hamile diye bakıyor.  Suratıma bir hamile ifadesi bile yerleşmedi yahu.. Bari o olaydı azıcık... Bir de yere oturdum mu artık desteksiz kendi kendime kalkmaya çalışmam var ki evlere şenlik o halim, ayakkabı bağlamak ve çorap giymek zaten ayrı bir olay. Bu fotoğrafta dünyalar kadar çıkmış karnım -kocacımın yukarıdan fotoğrafı çekmesinden mütevellit- ama gerçekte bu kadar büsbüyük gözükmüyor.

Bebekimizin eşyaları da ütülendi benim hastane geceliklerim, eve geldiğimde giyeceğim kıyafetler hepsi hazır. Bir de oysho'dan çok tatlı ponponlu terlikler buldum, onları da lohusa terliği yaptım :) ama hala bir hastane valizimiz yok, onu ayın 15'inden sonra hazırlamamız lazım. Zaten çok eksiğimiz kalmadı, hafta sonu kocacımla hayatımızda ilk defa bebek bezi alışverişi yapmış olduk, 1 numara bebek bezi aldık çok yüklenmeyin 1 numaralı beze dedi bilenler, bizde şimdilik iki paket aldık. Aslında daha fazla gerekir günde 10 defa altını değiştireceğimizi düşününce bez biterse elbet almaya giden birileri olur, bez heryer de var artık ne de olsa.

Bu haftalık bu kadar, önümüzdeki hafta bizim cüceyle doktor randevusundan bahsetmiş olacağım çünkü bunu yazıp yayınlamaya karar verdiğimin ertesi günü doktora gitmiş olacağız ve ben yine çok heyecanlı olacağım ...

Bizi takip etmeye devam edin efeemmm...
Gizmo ve Minik Cüce