Gizmo'nun Hamilelik Günlüğü 32. ve 33. Haftalar

Merhabalar,

32. Haftam

Bu hafta sonu bizim kıpırdak cüce'nin on parmağında on marifet olan amcası Buğra bizdeydi. Saolsun buğra amcası Gizmo'nun karnı burnunda partisi adı altındaki partimin ana temasını belirleyerek ona uygun şekerlere çıkartmalar, bannerlar, süsler, isimlikler tasarladı. Benim fikrimi de alarak ne yapmak istediğimize karar vermiş olduk böylelikle, partimiz "arı" temalı sarı-siyah renklerde olucaktı. arkadaşlarımın desteğiyle özellikle- sevgili gözdenin başrol oynadığı - ecnebilerin de -baby shower- dediği partiyi düzenleme işleriyle uğraşmış oldum bu iki hafta, hemde bana bir meşgale oldu iyi de oldu.

Ayrıca Buğra ve pek sevgili kocacım bizim cüce'nin odası için taaaa aylar önce internetten aldığım sticker'ları da yapıştırdılar duvarına, pek bi şahane oldu, havası değişti odanın, hatta dekorasyon dergilerindeki örnek odalar gibi oldu ;) baykuş teması çılgınlığı da sticker'ımızla birlikte ikiye katlandı yalnız daha bitmedi çünkü bir de saat ısmarladık internetten o da baykuşlu :) oysa ki herşey minik bir baykuşlu ayakkabıyla başlamıştı.

33. Hafta sonunda, doktor randevumuza da saatler kala bizim jimnastik meraklısı cüce beni hiç uyutmadı :( bu haftaki haraketlerine zaten kendim de inanamadım, ilk defa bu kadar çok uzun süren ve elini, kolunu, bacağını, sırtını görebileceğimiz hareketler yaptı videoya bile çektim o kadar net ki içeride ordan oraya gezinmeleri. E sıkıştı, sıkıldı bu daracık gözüken karnımda yavrucak ne yapsın ki ... Bir de onu dışardan yapma oğlum azıcık daha az dürt, kasıklara vurma, ayyy kaburgalarım diyen anne ve babasıyla uğraştı durdu. Artık çıkmak istiyor gibi hareketler yapabilir ki, içerdeki suyu artık 1 kilo ağırlığından 800 gr civarlarına da inmiş olabilir -içeridekine bir nebze de olsa yer açmak için- ammaaaa öyle erkenden gelmek yok beyefendi... Şu 15 aralık pazar günü olucak karnı burnumda partimle, yılbaşını bir atlatalım ondan sonra gel, 2014 gibi süper geçmesini umduğumuz yılda, hem seneden kaybetmemiş ol, hem doktorumuza yılbaşı partisinin ortasında "yetiiişşşş doktoooorrr doğuruyoruuumm" nidalarım arasında zehir ettirtme cancağızım. Bir de böyle soğuk kış gününün güzel güneşli bir haftasonu sabahında gelsen ne güzel olur biliyor musun!!...beni  " baban işe gitmiş olsa nasıl gelir uzaklardaki iş yerinden, ne ara gelir, o gelene kadar evde doğurursam birde, anneannen ebelik yapmak zorunda kalabilir mi, hem belki anneannen bile gelmemiş olabilir bize daha zaman var diye!?! " gibi salak saçma beyin fırtınası, soru silsilesi içinde bırakmamış olursun hem beni yavrucum.

Bendeki değişiklikler:

6. aylarda başlamış olan bel ve sırt ağrım şu sıralar iyice tavan yapmış durumda. Oturarak uyuyorum artık -evet oturarak uyumak, yatak başlığına yastıklar koyup uyuklama vaziyetiyle oturur pozisyonda kafanın yaşlılar gibi  bir o yana bir bu yana düşmesiyle birlikte gerçekleşen uykuya dalma hâli- çünkü yatınca bizim cüce acayip hareketler yapıyor, resmen uyumamam için içerde oyunlar oynuyor, taklalar atıyor, açma/germe, aikido, kickbox tarzı şeyler yapıyor, sırf  ben uyumayayım diye mi yapıyor ki,  anneye böyle zulum çektirmece tam da uyumam gereken saatte hiçte olmuyor, hacı yatmaz gibi evin içinde sürekli dolanıyorum. Aslında bu durumun bilimsel açıklaması var, o da şu ki; bebek gelmeden önceki uyuyamama vaziyetleri bebek geldikten sonraki oluşacak uykusuzluğa hazırlıyormuş vücudu.. Tey allam..  E tamam o zaman çekerim bende paşa paşa uykusuzluğumu şimdiden bari doya doya uyuyalım değil mi hey gidi hormonlar heeey.... Kasıklarıma baskı artık yatakta dönerken ya da otururken daha belirgin. Bu haftaya 8-9 kilo almış olduğum için hareketlerimde pek kısıtlanma yok ama mutfakta çok ayakta durunca sırt ağrısından geberiyorum. Zaten 8. Ayıma girmek üzere bir hamile gibi durmuyorum dışardan, herkes hala hayretler içinde bu nasıl hamile diye bakıyor.  Suratıma bir hamile ifadesi bile yerleşmedi yahu.. Bari o olaydı azıcık... Bir de yere oturdum mu artık desteksiz kendi kendime kalkmaya çalışmam var ki evlere şenlik o halim, ayakkabı bağlamak ve çorap giymek zaten ayrı bir olay. Bu fotoğrafta dünyalar kadar çıkmış karnım -kocacımın yukarıdan fotoğrafı çekmesinden mütevellit- ama gerçekte bu kadar büsbüyük gözükmüyor.

Bebekimizin eşyaları da ütülendi benim hastane geceliklerim, eve geldiğimde giyeceğim kıyafetler hepsi hazır. Bir de oysho'dan çok tatlı ponponlu terlikler buldum, onları da lohusa terliği yaptım :) ama hala bir hastane valizimiz yok, onu ayın 15'inden sonra hazırlamamız lazım. Zaten çok eksiğimiz kalmadı, hafta sonu kocacımla hayatımızda ilk defa bebek bezi alışverişi yapmış olduk, 1 numara bebek bezi aldık çok yüklenmeyin 1 numaralı beze dedi bilenler, bizde şimdilik iki paket aldık. Aslında daha fazla gerekir günde 10 defa altını değiştireceğimizi düşününce bez biterse elbet almaya giden birileri olur, bez heryer de var artık ne de olsa.

Bu haftalık bu kadar, önümüzdeki hafta bizim cüceyle doktor randevusundan bahsetmiş olacağım çünkü bunu yazıp yayınlamaya karar verdiğimin ertesi günü doktora gitmiş olacağız ve ben yine çok heyecanlı olacağım ...

Bizi takip etmeye devam edin efeemmm...
Gizmo ve Minik Cüce