Yazamadığım haftalarım...

   Merhabalar...

   Geçmiş olduğum haftaları atlamamak adına bir kaç haftamı arka arkaya yazmak durumundayım.. Ne de olsa geçmiş haftalarda pek çok şey yaşadım, hemen hızlıca bahsedeyim.

   Öncelikle mide bulantılarım hamile olduğumu öğrendikten sonra yani 5. Haftanın sonlarına doğru başladı. Şuan çalışmadığım için evdeydim bu zamanlarda tabiki, sadece zararsız mide bulantılarıydı ve geceye kadar sürekli bulanıyordu. Sonraları öğlenden sonra günde bir kere safra çıkarmadan rahatlayamamaya döndü sonra da tabiki bol kusmuklu ve çubuk krakerli hayata hoşbuldum.

   Normalde de kokulara aşırı hassastım ama bu zamanlarda artık doruk noktasına ulaştığı için, sevgili kocacımın bile elleri durduk yere soğan kokar hale geldi, buzdolabını açamaz ve en son mutfağa adım atamaz oldum. 6. Haftalarda doktorumun önerisiyle taaa anneannemlerin zamanından beridir meşhur olan Emedur tablet kullanmaya başladım ama hala mide bulantılarım devam ediyordu. Kendimi, kafamı kaldıracak halim yoktu aslında bir kaç bişey atabilsem ağzıma daha az midem bulanıyordu ama hazırlayacak takatim olmadığı için, Anadolu yakasında oturan kızının yanına Avrupa yakasında ikamet eden annecim acilen gelmek durumunda kaldı. Bizim nokta (her hamile annenin karnındaki bebeğine isim takması olağan bir durum olup, farzdır da ayrıca) benim biraz kendime gelmemi sağladı, çünkü evde yalnız kalmamızı pek sevmiyordu sanırım, etrafımızda birileri olunca daha iyi hissediyorduk kendimizi ve açık havaya gezmeye çıkınca da gayet iyiydik. E tabi çok gezenti anne ve babasına benzeyeceği kesinleşti böylelikle...

   İlk olarak 5. Haftada gördük bizim siyah minik noktayı ultrasonda ve doktorumuz 2 hafta sonra da gelmemizi söyleyince 7. Haftada ikinci defa gördük kendisini. Ama o hala bir noktaydı ve birazcık daha büyümüştü sadece. İlk doktor tartısında kilom 52buçuktu iki hafta sonra 50 kiloya düşmüştüm bile...ve araştırmalarıma göre ilk 12 hafta da hiç birşey yiyemezsek bile bebek kendi kendine vücudumuzdaki depolardan beslenebiliyormuş ve gayet sağlıklı olabiliyormuş. Bana da doktorum günde bir tane kiraz bile yesen o bebeğine gider bir şekilde o yüzden merak etme dedi.
   Günler böyle mide bulantılı ve duygusal olarak darmadağın bir şekilde geçip giderken 8. Haftalarda anneannemlerin yazlığına gitmeye karar verdim, temiz deniz havası kesinlikle evde sürekli yatmaktan daha iyi gelicekti ki öyle de oldu. Her hafta bana ve bebekime neler olduğunu babycanter.com dan takip ediyordum. İntermette uzun araştırmalar sonucu hangi kitabı almam gerektiğine bir türlü karar veremezken 23 Haziran'daki canım kocacımın hazırladığı sürpriz doğum günü partisinde Zeynep arkadaşımın getirdiği Prof. Dr. Mehmet Öz'ün "Siz Bebeğinizi Beklerken" adlı kitabı bana gerçekten güzel bir hediye oldu. Benimde almış olduğum Aletha J. Solter'in "Bilinçli Bebek" kitabını da sevdiğimi belirtmeliyim. Yazlıkta bu iki kitabı dönüşümlü olarak okumaya başladım. Tabiki internetten de araştırmalarım devam ediyordu.

   9. Haftalarda inanılmaz bir şişkinlik haliyle başbaşa kaldım, beni çok rahatsız ediyordu ama normal olduğunu ve yürümenin iyi olduğunu bildiğim halde yürümek bile pek iyi gelmiyordu sanki. Bir de uyanınca baş ağrısı belası sardı, başımda sürekli soğuk migren bandıyla geziyordum. Mide bulantılarım nerdeyse azalmış gibiydi ama gece 12 buçuktan itibaren tekrar başlıyordu, bu arada folik asid desteği devam tabiki ama Emedur tableti artık dayanabilirim diye çoktan kullanmayı bırakmıştım. Beni en çok yoran duygu değişimlerim oldu aslında, çünkü kendimi iyi hissetmediğim için sürekli asabi, herkese ve herşeye muhalefet, herhangi bir sese ve insanlara tahammül edemeyen, herkese cevap veren biri olup çıkmıştım :( tabiki yakınımda olan anneannnem, annem ve babam benden baya bir çektiler desem yeridir.
  10. Haftada kendim ve bebeğim için asabi olmanın ne demek olduğuyla ilgili bir dolu yazı okuduktan sonra duygu değişimlerimi biraz da olsa toparlamaya karar verdim, her gün düzenli diyafram nefesleri, yürüyüş, yüzme ve sevgili noktamla konuşma denemeleri yapmak biraz da olsa kendimi daha iyi

hissetmeme neden oldu. İnsan ne kadar hassas oluyormuş ama hayret ettim, vücudumuzda inanılmaz değişimler oluyor ve biz buna ayak uydurmaya çalışıyoruz. Zaten ilk 3 ay vücudumuzun hamileliğe alışma dönemi olarak geçiyor. Bakalım ilerde daha nelerle karşılaşacağız.

   11. Haftayı önümdeki yazıya bırakıyorum fotoğraflarla birlikte yayınlayacağım.. Takipte kalın (;