Merhabalar,
Artık iki hafta iki hafta yazar oldum :)
19. Haftayı da unutmuşum yazmayı ve yazmışım sanıyorum :) Hamileliğimde bu
haftanın getirdiklerinden biri de anlaşıldığı üzere "unutkanlık".
Diye yazıya girizgah yapmışken daha 20. Haftamı zaten geçirmediğimi farkettim.
Bu haftanın getirdiği ikinci şey "sersemlik ve şaşkın gizmo" :))
19. Hafta itibariyle artık evimdeyim,(evimizdeyiz daha doğrusu) evimizden yazıyorum bundan sonra... Evim beni ben
evimi özlemişim. Çok fazla yollarda geçirdim hamileliğimi, bu haftadan itibaren
artık bi yere kıpırdamak istemiyorum.
Zaten tatiller, yazlıklar bitti. Daha sakin günlere başlamış olduğum için de
çok mutluyum. Evde tek kaldığım ilk hafta biraz zorlandım daha doğrusu hep
dışarlarda sürekli ailelerle, kalabalıkla birlikte olduğum için evde tek
kalınca biraz ne yapacağımı bilemedim. Bide küçüklüğümden beri her yazlık
dönüşü ilk hafta eve hiç alışamam, annemler hep beni dışarda bi yerlere
götürürlerdi :) Akşam olsun da kocacım eve biran önce gelsin diye kapıda
bekledim valla (gerçi her zaman bekliyorum dört gözle ;)
Ama kendi kendimi dinleme fırsatım oldu,
yazın neler yaşadım, neler duydum, nelerle karşılaştım hamileliğimde, bundan
sonrası nasıl geçicek, neler yapmalıyız anne/baba olarak gibi bir sürü şeyleri
araştırdım, okudum, düşündüm, süzgeçten geçirdim. Bu zamana kadar çoğu gereksiz
şeyi kafama takmışım ya da takılmalarına fırsat vermişim. Sadece bebeğimi
düşünmem gerekirken hemde. Bazen çevremizdeki insanlar çok acımasız ya da
düşüncesiz olabiliyorlar, hele ben böyle hassas bir dönemimdeyken ve
normalinden daha duygusal daha kırılganken. O yüzden bebeğimi düşünme fırsatım
olmuş gibi gözüksede bu geçirdiğim hamilelik döneminde bu fırsat maalesef
olamadı istediğim gibi aslında. Şimdi sadece ve sadece bebekimize odaklanmış
durumdayım.
Bu haftayı nispeten daha sessiz sakin
geçirmekle birlikte birde uyuyama, yatakta sürekli dönüp durma hali
başgösterdi. Bedenim hafiften "hu huu ben hamileyim" bebekimiz ise artık " ben burdayım görün
ey insanlar" demeye başladı ama küçük kanıma rağmen hangi pozisyonda
yatarsam yatayım bir türlü istediğim rahatlığa kavuşamadım. Belimin ağrıması
için benüz erken mi bilmiyorum ama bel ağrısıyla uyanıyorum her sabah. Herhalde
bundan sonra karnım büyüdükçe daha da
zorlanacağım. Mide yanmalarım eskisi kadar çok değil, çok arada hafif başlar
gibi olunca mide yanması iksirim olan "süt" içiyorum, anında
geçiriyor. Bir de ilk defa balık yiyebildim, palamutla tanıştı benim kıpırdak oğlum. Hemde öyle bir yedim ki evin içinde yürüyüş turları atmak zorunda kaldım, şişkinlikten :))
Bu haftanın sonunda evimizi ve bebek odası
yapacağımız odayı, oğlumuzun babaannesi ve babasıyla birlikte toparlama işine
giriştik. Evimizin bir odasını taşındığımızdan beri ardiye ve ütü odası olarak
kullanıyorduk. Oradaki eşyaları toparlayıp bomboş bir oda haline getirebildik
nihayet :) ve rahatladık. Büyük ve bomboş odamız, önce boyanmayı ve artık minik
noktamızın mobilyalarını ve kıyafetlerini bekliyor ;)
Ayrıca haftasonu ilk defa kocaman bir bebek mağazasına girdik
ve aklımızı yitirdik. Aynı anda en fazla neye bakabiliriz diye kocacımla yarış
yaptık. Buralara aklı selim bir ihtiyaç listesi yapmadan asla gelinmemeli !!!
Gerçekten nereye bakacağımıza karar verene kadar önce herşeye atladık sonra
durup sakinlikle, önce bebek odalarına bakmlıyız böyle deli dana gibi olmayalım
dedik. Zaten bir süredir düşünüyorduk nasıl bir bebek odası yapmalıyız diye.
Ama ben odaya gelince showroom'dan çıkmış tam takım duran bebek odalarını pek
sevmedim. Bunun için bir çok araştırma peşindeyim. Ama blog sitelerinde yeterli
oda kombinasyonları yapan kimseler pek yok (Özellikle İkea oda kombinasyonları
yapan). Bebekler çok çabuk büyüyorlar ve odasının mümkün olduğunca değişebilen
ya da eklenebilen, ergenlik dönemine kadar aynı oda takımıyla idare etmesini
gereksiz bulduğum ve az maliyetli parçalardan oluşmasından yanayım.
Bakalım kararımızı ikea'dan mı yoksa bebek
odalarından yana mı kullanmak daha doğru olacak. Bunun cevabını bir sonraki yazımda
vereceğim ;)
Ayrıca bkz. aşağıdaki fotoğrafta karnımın sivri olduğunun yeni farkına varmış bulunuyorum. Birazcıkta çıkarttırdım bilerek ki görmeyenler hamile karnı görün diye ;))
Ayrıca bkz. aşağıdaki fotoğrafta karnımın sivri olduğunun yeni farkına varmış bulunuyorum. Birazcıkta çıkarttırdım bilerek ki görmeyenler hamile karnı görün diye ;))
Geçtiğimiz günlerde yeni hayatına sağlıkla kavuşmuş olan ve yazılarını ilk andan beri merakla takip ettiğim sevgili Deniz'in güzel kızı Güneş kıza burdan bebekimle birlikte 'Hoşgeldin tatlı Güneeeşşşş' diyoruz. Bütün hayatı boyunca hep şanslı, mutlu, merhametli, vicdanlı biri olsun, güzel günler sizin olsun, darısı bizim başımıza olsun ;)
Bu haftalık bu kadar sevgili okuyanlar ;)
hepinizi öpüyoruz. Bizi takipte kalın.
Sevgiler ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder