Gizmo'nun Hamilelik Günlüğü 21. ve 22. Haftalar

Merhabalar...

Günlük değil haftalık bişey yazmak ne kadar zormuş aslında.. Halbuki ilkokul, ortaokul ve lise yıllarından kalma 10'a yakın günlük defterim var ve neredeyse her gün yazmışım..Ah ahh yine kalem, kağıt en güzeli işte... Bir türlü toparlayıp yazamıyorum kaç gündür. 22. Hafta’nın da yazma zamanı geldiği için 21. ve 22. Haftayı birlikte yazayım dedim. Bu hafta bir sürü yazacak şey var...

Hafta başında yani Pazartesi günü 20. haftadan sonra yapılması gereken Tetanos aşısını yaptırmaya sağlık ocağına gittim. Gebelik takibim için arayıp bilgi alan Özlem hemşireyle görüştüm zaten aşımı da o yaptı. Birde kilonı ölçelim dedi. O milattan önceki tartılardan vardı ve kilom 58 çıktı !!!!! N’ayır dedim N’olamaz çünkü bu yanlış tartı çünkü 2 hafta önce annemde tartıldığımda 54 kiloydum. 2 haftada 4 kilo almış olamam!!! Hadi 1 kilo daha fazla tarttığını hesap ederek 57 yazalım dedi hemşire, sinir olarak tamam dedim ama şaşırmıştım ve moralim bozulmuştu. Aşımı yaptırıp hemen eczaneye girdim bu sefer 55 çıktım.. Heh! dedim bu doğrudur ;) Zaten cuma günü doktorla randevumuz vardı orda da gerçek çıkacaktı ortaya.

Tetanos aşısının ağrı,sızı yaptığını okumuştum daha önce ama bu kadar da kötü olduğunu tahmin etmiyordum : ( o gece bana uyku haram oldu ve gercekten çok fazla ağrıdı kolum, bir ara acaba hiç geçmicek mi diye de düşündüm. Alerjisi olan bi insan olarak hapşurup sümkürmemde ertesi gün tavan yaptı. İki saat uyku uyuyup üzerine alerji eklenince mahvetti beni.. O sırada da bebekimizin odası maviye boyanıyordu içerde ;) bu hafta itibariyle boyası da hallolmuş oldu. Başta beğenmedim rengi çok koyu ve parlak, göz yorucu geldi, -kendim seçmiş olmama rağmen- ( sevgili kocacım renk körü çünkü :)) sonra boya kurudukça rengi kendine geldi ve gökyüzü mavisine dönüşünce bide her gün odaya girip gözümde alışınca beğeniyorum artık : ) Erkek çocuğunun odası mavi kız çocuğunun odası pembe olmalı diye bir takıntım asla yok ama mavinin yatıştırıcı özelliğinden dolayı mavi rengi seçtik. İyi mi yaptık, çocuk yatışıcak mı görücez :))

Odasının boyasını beklediğimiz için mobilyalarını almaya gitmemiştik. İkea'ya en gidilmememesi gereken bir günde - pazar günü tabiki - önce gidip bakmıştık neleri alırız diye ama herşey yağmalanmıştı nerdeyse... Hayalimiz en gidilmesi gereken zamanda gidip - hafta içi akşamı -sakince alışverişimizi yapmaktı ki, haftaiçi gidip onu da hallettik. Gardırop'unu, karayolasını, ilerde de onun boyuna uygun olabilecek olan şifonyerini, yatağını, perdelerini aldık çocuğumuzuunnnn :) bir de kanepe aldık odasına ki orda da oturup vakit geçirelim diye. Odası tamamlanınca fotoğrafını koyucam buraya. Şimdi önümüzdeki salı günü mobilyalarının kurulmasını bekliyoruz merakla...

Geldik haftanın en önemli konusunaaaa, bizim minik noktayı görmeye gittik cuma günü doktorumuza. Ayrıntılı ultrasonu vardı. İç organlarını bize teker teker göstererek ayrıntılı ultrason yaptı kendi doktorumuz. Herşeyi oluşmuş minik bebekimizin. Hayretler içinde seyrettik. Bunun için ayrı doktorlara gidenler varmış bu arada...inanılmaz paralarla bu ultrasonu yapan doktorların özel muayenehanelerine gidiyor insanlar... Zaten hamilelik, doğum, çocukla ilgili olan herşey bir ticaret olmuş durumda. Oysa herşeyin doğalı, abartmadan olanı güzel. Kendimiz nasıl yetiştiysek çocuğumuzunda doğal yaşamasını istiyorum mümkün olduğunca, ne kadar mümkün onu göreceğiz zaman ilerledikçe.

Ayrıntılı ultrasonda -ikinci düzey ultrasonda deniliyor- herseyi gayet normal çıktı. Hatta parmaklarını bile saydık doktorla :)

Bizim zıpzıp baya büyümüş yine bu arada. 503 gram olmuş kendisi, bende 55 kilo....Yüzünü pek fazla göstermedi, eli yüzündeydi hep ama görmeyi başardık yine de :) ve kendime benzeyen bir insan yavrusu fotoğrafı çıktı ortaya :) çok garip bi his, karnımda bir bebek var ve inanılmaz bir hızda büyüyor. şuan yarım kilo ama bütün organları oluşmuş, görebildiğimiz kadarıyla babasıyla bana benzicek, babası çok istiyordu çenesi, göz yapısı bana benzesin, istediği gibi de oldu şuan çenesinin bana benzediği teyit edildi... bende ona benzesin istiyorum ama çıkınca görücez tipini ya da doğuma yakın yine ultrasonda :) Şuan erken doğum riskimde bulunmuyor ayıca, çıkan değerlere göre, muhtemel doğum tarihini de verdi doktorumuz; 27 Ocak 2014.

Doktorla normal doğum yapmak isteğim üzerine konuşmak istiyordum bu görüşmemizde ama konuyu açmaya çalıştığımda bana konuşmamızın daha erken olduğunu yapılacak muayenelere ve doğum anına göre herşeyin değişebileceğini ama herşey normal gözüküyorsa zaten normal doğum olacağını, etraftaki doğum hikayelerini dinleyerek kafamı karıştırmamamı, çok merak ediyorsam kendisinin doğum yaptırdığı anneleri dinlememi söyledi. Bende fazla üstelemedim ama rahatça konuşamadığım için biraz rahatsız oldum. Doktoruma güveniyorum tabiki her halukarda ama o anda ben konuşmak istemiştim. Bu konu biraz aklıma takılarak ama mutlu bir şekilde çıktık doktordan. Bir ay sonraki randevumuzda şeker yüklemesi yapılacak.

Birde üç haftadır doğum fotoğrafçılarıyla hastanelerin doğuma hazırlık kurslarını takip ediyordum. İnternet araştırmalarım sonucu nihayet başlayacak olan kursu buldum ve kayıt yaptırdım. Ataşehir Memorial Hastanesinde 24 Ekim'de başlayacak doğuma hazırlık kursu. Şuanda da hâli hazırda yoga dersleri başlamış her Cumartesi sabahı ama onda kararsızım biraz. Önce kursu kocacımla birlikte dinleyip doktorlara soru sorma fikri daha cazip geliyor. Doğum fotoğrafçısı konusunda hala düşünüyorum daha erken fotoğrafçılarla görüşmek için fakat anne sabırsız :)

 

Bu iki haftayı yoğun ama verimli geçirmiş olduk böylelikle. Bir kaç saattir yazmaya çalıştığım bu yazıyı da nihayetinde tamamlamış oldum, şimdi huzurla önümüzdeki haftaya devam edebilirim :) Aşağıda - 1. fotoğrafta - minik suratın fotoğraflarını görebilirsiniizzzz....

Bizi takip etmeye devam....

Sevgilerimizle,

Gizmo ve Minik çeneli yavru ; )