Gizmo'nun Hamilelik Günlüğü 23. Hafta

Merhabalar...

Soğuk, buz gibi bir haftaya gözümüzü açtık. Resmen çizgi filmlerdeki gibi aniden çat! diye kış geldi. İki gün önce kısa kollu tişörtlere dolaşırken birden uzaylı gibi koca koca kabanları, montları giydik  :S  Mevsim değişikliğinden kaynaklanan ve genelde her sene yaşadığım nezle+alerji birlikteliğini bu sene de yaşadım çok şükür. Bu kış hasta olmayacağım diye kendimi şartlıyorum ve olumsuz düşünmemeye çalışıyorum ama birden başlayan, yalnızca iki gün süren, nerdeyse 200 kere şiddetli hapşırma ve burun silme kombinasyonundan oluşan hastalığım dağıttı beni. Doktorum çok mecbur kalmadıkça alerji hapı kullanmamamı söylemişti, mecbur kaldığım bir durum yaşadım ve alerjik insanların olmazsa olmaz haplarından bir tane kullandım fakat o bile kesmedi. Meyve yiyerek ve dinlenerek atlattım iki günde, nihayetinde.

Aynı hafta itibariyle babaannemiz yürüme zorluğundan kaynaklanan bir kalça ameliyatı geçirdi. Hastaneye onunla birlikte sabahtan gittik, ameliyathaneye girene kadar yanındaydık. Kalabalık, moral verici sevenleri eşliğinde başarılı bir ameliyat geçirdi. Ama hastane ortamına fazlaca dayanamayarak bundan sonraki günleri evde geçirdik, Zeynep ablasıyla beraber. Burdan kendisine tekrar geçmiş olsun diyoruz bebekimle birlikte...

Bu sırada da İkea'dan aldığımız oda takımının kurulumu yapıldı. Şapşahane oldu odamız :)) Bebek mavisi duvar rengiyle beyaz mobilyalar çok huzurlu görünüyor. Oda biraz büyükçe mobilyalarda biraz minikçe olduğu için şimdilik tam nerede duracaklarına karar veremedik. Her akşam ordan oraya değiştiriyoruz eşyaların yerlerini.. Bir karara varacağız umarım ;)

Odamıza sürekli yeni birşeylerde giriyor bu sırada ki girmeye de devam edecek. Gardırop'unun içi yeni kıyafetlerle dolmaya başladı. Yeni oda ve kıyafet kokusuna bayılıyorum. Daha doğrusu herşeyin yepyeni olmasına... Yepyeni bir hayata başlayacak olan bir canlı var içimde.. Ve nerdeyse hiç uyumayan.. Fetuslerin uyuması gerekmez mi halbuki.. Ama bizim kıpırdak hiç durmadan hareket ediyor içerde, artık alıştım diyebilirim ama Çoğu zaman uykuya dalmakta zorluk çekiyorum hemde daha 23. Haftamda hemde minik nokta daha 600 gr ağırlığındayken. E daha bunun bir kaç ay sonrası var o zaman ne yapacağım acaba ? Bu hafta itibariyle de bebekimin kulakları daha iyi gelişmiş durumda, artık yüksek sesleri daha iyi duyabiliyor. Zaten birlikte bol bol müzik dinliyoruz, ben şarkı söylüyorum. Kitap okuyorum o da duysun diye, sesli ve yeni odasında vakit geçiriyoruz.
Buyrun bu haftaki fotoğrafım -kilolu gibi çıktığıma bakmayın, sevgili kocacım fotoğrafımı alttan çekmeyi tercih edince hep böyle gözüküyorum-

Hareketlerim kısıtlı değil daha, ne de olsa hamileliğin ikinci trimesterı yani balayı dönemini yaşıyorum, bitmesine de çok az kaldı gerçi. Karnımın büyümesi bu hafta daha yavaşladı gibi, - iyikide yavaşladı, davul gibi gerilmesi çok rahatsız ediyor- kendimi minik bir fındık yutmuş solucan benzetmemi yineliyorum :) Arada bir nefes darlığı şikayetim oluyor. Bir de yemek yaparken ya da herhangi birşey için ayakta çok fazla duramıyorum. Hemen belim ağrıyor. Dinlene dinlene yapmaya çalışıyorum, salona gelip hemen ayaklarımı yukarı dikiyorum. Biraz fazla yorulduğum zaman gece uyuyamıyorum bu seferde bel ağrısından... Tatlı isteğim de ilk defa bu hafta ayyuka çıktı, buzdolabını açıp ne yesem diye düşünüyorum. Bizim minik kıpırdak - aslında ismi belli kendisinin fakat daha açıklamıyoruz - bazen göbek deliğimden fırlıcakmış gibi hareketler yapıyor. Karnımın şekli yamuk yumuk oluyor kafasını genelde sağ tarafımda hissediyorum, daha sert oluyor kafasının olduğu yer, koca kafalı yavrum benim :) babasıyla birlikte hayretler içinde seyrediyoruz.


Haftasonu büyükannemiz, anneanne, dede, dayı ve simge teyze geldiler bize, babaannemizi ziyarete gitmek için. Odamızı gördüler çok beğendiler, özellikle renkli kanepemizi her gelen çok beğeniyor, rahatlığı da fevkalade. Annemler gelince yine mobilyalar nasıl dursa diye fikir alışverişi yapmadık değil :)
 

Normal doğumla ve emzirmeyle ilgili genelde olumlu düşünceler ve annelerin mümkün olduğunca pozitif hikayelerini dinlemek istiyorum hamilelik sürecim içinde. Ama maalesef olumsuz anılarını anlatanlar oluyor. Bu düşüncelere de biraz tepki gösterince alınabiliyorlar. Oysa ki hamile olan ve normal doğum hayali kuran annelere biraz daha duyarlı ve dikkatli konuşmak lazım. Olumsuz ve kötü sonuçlanan hikayeler anlatmanın ne gereği var anlamıyorum. Zaten çocuk gelişimi mezunu olarak zamanında iyi, kötü çok doğum hikayesi dinledim ve fotoğrafları gördüm. Komşunun başına gelen olayları anlatmak yerine biraz daha annenin pozitif şeyler düşünmesini sağlamak ya da moral vermek bu kadar mı zor? ...Sonra da bizden güllük gülistanlık hamilelik geçirmemizi bekliyorlar. Ne kadar az kalabalık içinde bulunursak o kadar iyi bence hamilelik sırasında. Anne karnındaki bebek, annenin ufacık bir üzüntüsünden o kadar çok etkileniyor ki. Mesela bizim kıpırdak inanılmaz sert oluyor ve yukarı kaburgalarıma doğru baskı yapıyor ve çok fazla ama huzursuzca hareket ediyor, hiç durmadan tekme atıyor, oradan oraya yer değiştiriyor. Hangi pozisyonda olursam olayım ben tamamen sakinleşene kadar o da sakinleşmiyor. Bebeğime neden bunu yaşatıyım ki? İnsan böyle bir zamanda normalinden daha fazla hassas ve duyarlı. Daha farklı ve detaycı beyin yapısı hormonlardan kaynaklanıyor aslında... Etraftaki en yakınların bunu en iyi anlayanlar olması gerekir. Her zaman örnek aldığım ve 'inşallah bende ilerde onun gibi anne olurum' dediğim güzel annem ve beni en iyi tanıyan kan bağının hiç önemli olmadığını yine yeni yeniden hissettiren yakın kız arkadaşlar en moral verici insanlar olarak hep yanımdalar iyiki...

Haftanın süprizi ise;  Hülya Cinsçiçekçi'nin bloguna yazdığım yorumla birlikte yapılan random.org kitap çekilişinde uğurlu sayım, ayrıca doğum günüm olan 23. yorumcu olan bana,  okumayı çok istediğim kitaplardan biri "Yeni Annelere Mucize Çözümler - Tracy Hogg & Melinda Blau" hediye olarak geldi. Çok mutlu oldum. Çünkü ilk defa bi yerden bir hediye kazanmış oldum :) burdan kendisine süper hızlı gönderdiği kitabı ve ilgisi için ayrıca teşekkür ederim. Hemen okumaya başladım bile, gayet faideli bir kaynak olacağını düşünüyorum. Ayrıca normal doğum konusunda da olumlu kitap önerisi yapmak isteyen varsa çok sevinirim.

Şimdilik bu kadar.. Bizi takip etmeye devam (:

Hiç uyumadığını her geçen gün daha çok düşündüğüm Kıpırdak ve Gizmo :)